Dlaczego nie wolno drukować poniżej Minimum?

Podstawą wyznaczenia minimum jest prawo Unijne dotyczące wag i zasady matematyki przy obliczaniu błędów urządzeń pomiarowych, które mają wpływ na jakość obsługi sprzedaży z użyciem wag.

Podstawa prawna dotycząca drukowania poniżej minimum (źródło Główny Urząd Miar http://www.gum.gov.pl): ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI, PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ1) z dnia 3 października 2003 r. w sprawie wymagań metrologicznych, którym powinny odpowiadać wagi nieautomatyczne (Dz. U. z dnia 28 października 2003 r.) Na podstawie art. 9 pkt 3 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 63, poz. 636, z późn. zm.2)) zarządza się, co następuje: (...)

§ 17. Wagi etykietujące, to jest wagi kalkulacyjne drukujące wartość masy, cenę jednostkową i należność dla towarów paczkowanych, powinny spełniać wymagania dla wag kalkulacyjnych stosowanych w bezpośrednim obrocie handlowym w zakresie ich dotyczącym; drukowanie etykiety cenowej nie powinno być możliwe poniżej obciążenia minimalnego. (...)

Definicja minimum Min została określona w polskiej normie PN-EN 45501 (Zagadnienia metrologiczne wag nieautomatycznych, rozdział 3.2 Klasyfikacja wag, tabela 3). Minimum dla wag III klasy (wagi handlowe) wynika ze wzoru Min = 20 x e, gdzie e to działka legalizacyjna, wartość działki e jest w praktyce 1/3000 zakresu lub podzakresu obciążenia maksymalnego wagi. Tak więc, waga z zakresem 15kg ma działkę 5g, a jeżeli ma podzakres 6kg to działka dla tego podzakresu wynosi 2g. Przełączanie pomiędzy zakresami następuje automatycznie.

Uzasadnienie stosowania ograniczenia w postaci minimum. Wyobraźmy sobie, że ważymy na wadze z dokładnością 2g towar ważący 3g, to waga wskaże 2g lub 4g. W tej sytuacji błąd odczytu wyniesie aż 33%! Natomiast wskazania powyżej 20 działek są obarczone błędem odczytu poniżej 5%, a im większe wskazanie tym błąd jest mniejszy. Przy wskazaniu bliskim maksymalnego błąd wyniesie jedynie 0,01%.